28 maart 1843. Joseph Smith’s dagboek vermeldt: “Josiah Butterfield zocht me thuis op en was zo buitengewoon beledigend dat ik hem het huis uitgooide, dwars over mijn erf heen de straat op”.Butterfield (foto) was de tweede man van Margaret Lawrence. Na het overlijden van haar eerste man Edward was Joseph Smith executeur van diens testament geworden ten behoeve van de kinderen van Margaret en Edward. Joseph Smith werd ook benoemd als voogd van de kinderen. Joseph Smith keerde de erfenis echter niet en nadat Margaret hertrouwde met Butterfield werd het conflict steeds heviger, culminerend in de gewelddadige uitbarsting van Joseph Smith op 28 maart 1843. Een paar weken later trouwden de 17-jarige Sara en de 19-jarige Maria Lawrence met hun voogd Joseph Smith. Na diens overlijden in 1844 bleek dat de erfenis inmiddels op naam van Emma Smith stond, die het geld vervolgens voor zichzelf hield.
28 maart 1851. De Algemene Assemblé van de staat Deseret heft zichzelf op als erkenning van het gezag van de Verenigde Staten in het Territorium Utah. In bijna alle verkiezingen die volgen, winnen de kandidaten van de kerk met een ruime 99% van de stemmen. Een belangrijke reden voor deze “eensgezindheid” was het feit dat er niet anoniem gestemd kon worden maar dat ieders stem met naam en toenaam geregistreerd werd.
28 maart 1887. In een brief geeft Wilford Woodruff, dan President van het Quorum der Twaalf, antwoord op de vraag van Heber J. Grant of er redenen bestaan waarom de Twaalf Apostelen niet een ander persoon dan de President van het Quorum der Twaalf als President van Kerk zouden kiezen als de huidige President zou overlijden. Woodruff antwoordt dat hij “diverse overtuigende redenen heeft waarom zij dat niet zouden moeten doen” maar beroept zich eigenlijk alleen maar op gewoonterecht. Grant zou later nog op deze brief terugvallen toen hij zelf op het punt stond kerkpresident te worden en dit betwist werd door kerkpatriarch Hyrum G. Smith.
28 maart 1907. Het Eerste Presidium en de Raad der Twaalf besluiten om het oude huis van de familie Smith in Palmyra te kopen, alsmede de heuvel Cumorah. Diezelfde dag schrijft Apostel John Henry Smith in zijn dagboek: “Ik heb een kort ritje gemaakt in een Auto”.
28 maart 1911. Apostel John W. Taylor wordt geëxcommuniceerd wegens een conflict over polygamie. De kerk had polygamie officieel in 1890 afgezworen maar had de apostelen John W. Taylor en Mathias F. Cowley opgedragen om er in het geheim mee door te gaan in Mexico en Canada (waar polygamie ook verboden was, maar de controle minder streng). Toen dit bekend werd, namen Taylor en Cowley ontslag als apostelen, met dien verstande dat zij weer in ere hersteld zouden worden als de storm overgewaaid zou zijn. Dat gebeurde echter niet omdat dit de politieke benoeming van de Mormoonse senator Reed Smoot in de weg zou staan. Cowley legde zich hier bij neer maar Taylor vond dit oneerlijk en verzette zich. Hij werd vervolgens geëxcommuniceerd wegens “insubordinatie ten opzichte van de leiding van de kerk”.
28 maart 1929. Het Eerste Presidium en het Quorum der Twaalf besluiten dat er geen privé-gebedscirkels meer mogen plaatsvinden in de tempels. Op lokaal niveau blijven gebedscirkels in ringgebouwen nog in zwang tot 1978.
Een gebedscirkel (foto) is een occult Mormoons ritueel waarbij de deelnemers in een kring rond een altaar gaan staan, geheime handgrepen en wachtwoorden uitwisselen en vervolgens een gebed uitspreken. Veel Heiligen der Laatste Dagen kennen dit soort gebeden een bijzondere werkzaamheid toe en bestempelen de praktijk als "de ware orde van het gebed". Gebedscirkels worden tegenwoordig alleen nog maar in tempels gehouden als integraal onderdeel van de tempelceremonie.
28 maart 2001. De kerk verbiedt het onderhouden van websites door lokale kerkgemeenten en regio’s. Om wildgroei te voorkomen moeten alle uitingen van de kerk op internet voortaan plaatsvinden via de centrale servers en software van de kerk.
28 maart 2008. Samen met nabestaanden van het bloedbad bij Mountain Meadows kondigt de kerk aan zich in te willen zetten voor een beschermde monumentenstatus voor het gebied waar de Mormonen op 11 september 1857 zo’n 120 mannen, vrouwen en kinderen vermoordden die op weg waren naar Californië. De kerk heeft tot op de dag van vandaag moeite om de verantwoordelijkheid voor deze misdaad ondubbelzinnig op zich te nemen.